De laatste dagen niet aan het bloggen geraakt. Wel hier en
daar wat bijgelezen en berichtje geplaatst.
Heb eerst
de griep op bezoek gehad ( weeral ) en dan mijn voorste tand die het even voor
gezien hield en zich liet meeslepen door
de zwaartekracht … Wat een zicht! ... Als
kind staat dit je schattig en is dit de doodst normale zaak, maar als volwassene … hihihi … heb mij nog nooit zo
gegeneerd … en voor sommigen moet het zalig geweest zijn dat ik weinig van
zeggen was op dat moment … lachen zat er helemaal niet in hetzij met een sjaal of de handen voor de mond. Gelukkig dat mijn
tandarts mij snel kon helpen daar het een stifttand was. Ook hij kon het
natuurlijk niet laten om met mij even de draak te steken. Lig je daar in die stoel jezelf blauw te knijpen van angst zegt hij doodleuk : Toch erg hé ... zo jong en al in stukken vallen!!!
Ondanks mijn kwalen heb ik toch tussendoor wat
kunnen breien, hetzij op een lager viteske dan normaal … . Laat je even zien
hoever ik zit met mijn poncho. Is de eerste strook en bedraagt momenteel een 70
cm. Nog even en ik kan aan de tweede strook beginnen.
Wens jullie verder een fijne zonnige creatieve dag !
Liefs, Tinne
hihihi nee tis erg zat maar hoe je het schrijft ik zie het helemaal voor me
BeantwoordenVerwijderenmooie breisels zeg
liefs jenneke
Wees maar zeker dat ze hier allemaal hun lachspieren goed geforceerd hebben ... t' was ook een giller ... hihihi ...
BeantwoordenVerwijderenAch, wat een narigheid bij één hoopje mens. Hopelijk ben je er nu de hele winter vanaf.
BeantwoordenVerwijderenGeweldige poezenfoto.
Groetjes, Margaret